Αναζήτηση

Ανοιγοκλείνω με βιάση τα βλέφαρά μου καθώς συνέρχομαι απ' το χτύπημα. Το πρώτο που νιώθω δίπλα μου, τα τρία αγόρια μου, ολάκερη η ζωή μου. «Μαμά…» «Μανούλα…» Δυο φορές. Δυο φωνές. Λαθεύω. Θεέ μου, λαθεύω. Δεν είναι ολάκερη η ζωή μου. Είναι λειψή. Μια φωνή λιγότερη. Μια ζωή λιγότερη. «Πού;» ουρλιάζω ..

Το βράδυ του Σαββάτου διαβαίνει εφιαλτικά στο υπόγειο του σχολειού. Γύρω μου μανάδες αποκαμωμένες και παιδιά τρεμάμενα. Τη νυχτερινή σιγαλιά σπάνε μόνο οι εκρήξεις απ’ τα τουρκικά κανόνια που βροντούν στις ακτές της Κερύνειας. Με το πρώτο φως σηκώνομαι, ανεβαίνω την παλιά σκάλα και βγαίνω στο προαύλ..

Γυναίκες του Εμφυλίου... Ψυχές που καρτεράνε τρεμοσβήνοντας...Σαν την ψυχή της Μέλπως που συλλογιέται τη Φανούλα της, δεκαεξάχρονο κορίτσι, στον αγώνα με το τουφέκι. Παιδί την πήρε η ανάγκη μακριά, γυναίκα θα τη γυρίσει πίσω η ζωή. Αν υπάρχει ακόμη ζωή, συλλογιέται βαριά. Σαν της Αγγέλας την ψυχή, γ..