ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

... Μερικές φορές ένιωθα ότι δεν τα ζούσα εγώ, ρε συ. Τότε, εκείνο το βράδυ που κατέφυγα στο σκουπιδοτενεκέ και έσκυψα να πάρω ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς, είπα "πάει, αυτός είναι ο κόσμος μου πια. Θα ζω ανάμεσα στα σκουπίδια και τα αποφάγια, ένα σκουπίδι με ψυχή, που θα λιώνει μέσα στην αδικία και σ..

Το βρόμικο κόλπο, να ξεχάσεις μόνον τα άσχημα αλλά να θυμάσαι τα ωραία, δεν πετυχαίνει, η μνήμη διεκδικεί τα νόμιμα, δηλαδή όλα ή τίποτε, δηλαδή ας μείνει κάποιος να θυμάται, να θυμάται και τα ψιλά γράμματα. Υπάρχουν κάμποσα που αλίμονο αν τα θάψει κι αυτά ο νους, δεν πρόκειται για φανταχτερά ενσταν..