Η «Συγχώρεση» είναι ένα αφήγημα για τη βία του κόσμου αλλά, κυρίως, για την καλοσύνη. Κι αν η ιστορία της ανθρωπότητας προχωρεί χάρη στον εγκληματία που κρύβουμε μέσα μας -καθώς και σε πείσμα του- η καλοσύνη είναι άχρονη και δεν έχει ηλικία. Τουλάχιστον αυτό ανακαλύπτει η ηρωίδα αυτού του βιβλίου, η..
"Τα τελευταία είκοσι χρόνια και βάλε ο Παναγής τα 'χε ζήσει καταγής. Μες στο μούρκι του παππού του στον Λειμώνα, μια κοιλάδα εύφορη, στο ξεψύχισμα του ποταμού, δίπλα στη θάλασσα, μακριά απ' τον κόσμο, μια ώρα δρόμος μέσα απ' τα βουνά η πιο κοντινή πόλη, είκοσι λεφτά ποδαρόδρομος το διπλανό χωριό, εκ..
Ένας επίτροπος στην εκκλησία του χωριού, που εκτρέφει περιστέρια για τη γιορτή των Θεοφανίων, ένας βοσκός που τα βάζει με έναν λύκο, μια γυναίκα που υπερασπίζεται την αυτοδιάθεση του σώματός της σε μία συνέλευση αναρχικών, ένας άνδρας που προσπαθεί μετά μανίας να σκοτώσει την κατσαρίδα που εισέβαλε ..
Έχω γνωρίσει στη ζωή μου αρκετούς ανθρώπους που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής τους. Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα, εραστές μιας χίμαιρας που την είχαν βαφτίσει ελευθερία. Αυτού του είδους οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχνουν τελικά για την παγίδα τους. Μοιά..
Είχε γεννηθεί απλόχερα προικισμένη από τη φύση σε ομορφιά, αλλά ταυτόχρονα δε δίσταζε μπροστά σε κανέναν και άλλαζε τους άντρες σαν τα πουκάμισα. Της άρεσε ο έρωτας, δε ζούσε χωρίς αυτόν, αλλά δεν είχε ερωτευτεί ποτέ ως τη στιγμή που γνώρισε τον Δημήτρη, τον καλύτερο φίλο του άντρα της, και τον ερωτ..
"Κυριακή 9.25 Μ.Μ. _x000D_
Το περιεχόμενο του συρταριού είναι απλωμένο στο γραφείο του Χαλκίδη. Ένας ασημένιος αναπτήρας Ζίπο με τα αρχικά του· το πρώτο δώρο που του είχε κάνει. Μια φωτογραφία τους στα καμαρίνια του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων. Τα μακριά μαύρα γάντια που φορούσε στις "Δούλες". Ένα ..
Ένας σωρός σπασμένα τσιγάρα, ένα σχισμένο εισιτήριο, ένα ανοιγμένο κεφάλι, μια πριονισμένη εικόνα, πολλά κομματάκια μουλιασμένο χαρτί, ένα ζευγάρι πιτσιλισμένα γυαλιά μυωπίας, ένα κράνος που κατρακυλάει, ένα κιλό σκορπισμένα φιστίκια Αιγίνης, μια αγχόνη από καλσόν, ένα ματωμένο άσπρο πουκάμισο._x000..
Στο δεύτερο μέρος της διλογίας με τον τίτλο Πόρτο Λεόνε παρακολουθούμε τη ζωή και τη δράση του Αντώνη στον Πειραιά και της Αυγουστίνας στην Αθήνα. Ένας αιφνίδιος θάνατος που θα μπορούσε να είναι και φόνος, οικογενειακές σχέσεις που διαρρηγνύονται και γάμοι συμφέροντος για την Αυγουστίνα και τον Αντώ..
Τα Ψαρά και η θυσία των κλεισμένων στο γενοβέζικο Κάστρο. Το ενετικό Νεγρεπόντε, η Χαλκίδα με τα "τρελά νερά", που είναι πια ελληνική. Ο Πειραιάς ανερχόμενο λιμάνι και εμπορικό κέντρο. Η Αθήνα, υπό τη σκιά του Παρθενώνα, πρωτεύουσα του βασιλείου._x000D_
_x000D_
Σ’ αυτά τα μέρη και στη φωτιά των γεγο..
Σκοτάδι στις ψυχές των ανθρώπων, στην απάνθρωπη άβυσσο του χάους, λαχταρώντας ζωή. Ένα κορίτσι συνάπτει συµφωνία µε µία µάγισσα για να γίνει λυκάνθρωπος, προκειµένου να αλλάξει το κορµί της και τη ζωή της µέσα από τον έρωτα. Σε ένα παλιό βιβλιοπωλείο εµφανίζεται µία µάγισσα και διεκδικεί τον κόσµο τ..
Ένα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. Ένα μικρό, φθαρμένο ψαροκάικο που έχει σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι του κι έναν ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για τιμονιέρη. Ένα ψαροκάικο δίχως ρότα. «Πού πάμε, καπετάνιο;» με ρωτάει ο τιμονιέρης και μου κλείνει το μάτι. «Όπου πάν’ τα κύματα!» λέω επίσημα εγώ. Και τ..
Το μυθιστόρημα "Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο" είναι η ανοιχτή παλάμη ενός χεριού που ακουμπάει στον χάρτη της Ευρώπης του 17ου αιώνα, ενώ κάθε δάχτυλο της αφήγησης δείχνει και διαφορετικό σημείο του ορίζοντα - η Αγγλία του Νεύτωνα και της Βασιλικής Εταιρείας, το ανεξίθρησκο Άμστερνταμ των ..
Μέσα του 13ου αιώνα: Η Κωνσταντινούπολη έχει ανακαταληφθεί από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο, ο οποίος προκειμένου να αποτρέψει ενδεχόμενη νέα Σταυροφορία έρχεται σ’ επαφή με το Βατικανό και συντελείται η Ένωση των Εκκλησιών. Στο αρχοντικό του Ιωσήφ και της Αρετής, στην ενετοκρατούμενη Κρήτη, μεγαλώνει η..
Ένα καλοκαιρινό δειλινό του 1986 στο αυλιδάκι με τη ραδινή λεύκα της οδού Άγρας 20, παρουσία του Γιώργου και της Λένας Σαββίδη, η Μάρω Σεφέρη, με το βλέμμα βουρκωμένο, μου εμπιστεύτηκε το σώμα των επιστολών που είχε ανταλλάξει με τον ποιητή κατά την τετραετία 1936-1940. Ομογνωμονήσαμε πάραυτα και στ..
Πολλά χώριζαν τον Καμύ από τον Σεφέρη: οι τόποι, η κοινωνική τάξη, η ιδιοσυγκρασία, η σχέση με την πολιτική, οι τρόποι της γραφής… Στα μύχια, ωστόσο, της ψυχής τους φώλιαζε κάτι που τους αδέλφωνε: το φως της Μεσογείου και μια ορισμένη ιδέα για την Ελλάδα. Αυτά θεμελίωσαν έναν σιωπηρό αλλά συναρπαστι..