ΕΝΑΣ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ ΣΚΙΟΥΡΟΣ - ΠΑΠΑΔΟΓΕΩΡΓΑΚΗ, ΟΛΓΑ Ν.

«Πρέπει να σφίξω τα δόντια και να βγω_x000D_ να μαζέψω βελανίδια», μουρμούρισε_x000D_ θυμωμένος ο γκρινιάρης σκίουρος._x000D_ «Δεν έχω όρεξη για κανέναν, ο χειμώνας,_x000D_ το κρύο, το χιόνι, μου τη σπάνε... »_x000D_ _x000D_ Είναι, όμως, λόγος αυτός για να μην παίζεις με τους φίλους σου; Με τη βοήθεια της ελαφίνας, της κουκουβάγιας, του τρυποκάρυδου και όλης της παρέας του δάσους, ο γκρινιάρης σκιουράκος θα πάψει να μένει μόνος και να κλείνεται στον εαυτό του._x000D_ Θα ανακαλύψει την αξία της φιλίας, θα βρει τη ζεστασιά μες στο τσουχτερό κρύο και ίσως, μια μέρα, ξεπεράσει ακόμη και την γκρίνια του!